Agata - Politechnika

Agata jest początkującą poetką. Lubiła chodzić na slamy, słuchać żywej poezji. Podobała jej się atmosfera. Zaczęła pisać wiersz - był to wiersz o rozbitkach płynących na tratwie, którzy z jednej strony tęsknią za ludźmi, a z drugiej strony planują się nawzajem zjeść. Taki paradoks. Ma jedną strofę i nie może iść dalej. Nie znajduje dla swojego wiersza ani początku, ani końca.

Jeśli go skończy to będzie dobry wiersz, bo sama czuje się jak rozbitek dryfujący między stacjami metra.